Za co kocham swoich przyjaciół :)

Na wstępie nawiążę do poprzedniego posta. Zrobiłam USG i okazuje się, że trzustka wygląda normalnie, więc podejrzenie padło na wrzody dwunastnicy. Czeka mnie gastroskopia, której się boję i której od lat staram się uniknąć :( Tym razem mi się nie uda. Jednak leki, które dostałam na trzustkę pomagają, a gdy je odstawiam wszystko wraca do braku normy, więc moja konsternacja jest dosyć spora. Jutro czeka mnie wizyta u lekarza i zobaczymy co on powie. Jakby mi było mało wrażeń rozłożyła mnie też grypa (akurat w weekend) i od dwóch dni leże pod kołdrą i biadolę nad własnym losem...

Za to jakiś czas temu odwiedziła mnie moja ukochana Kawa. Już nie raz wspominałam tutaj o niej i jej blogu. Tym razem jej wizyta rozłożyła mnie całkowicie na łopatki, bo przyniosła ze sobą prawdziwe wegańskie ciasto czekoladowe. I jak tu nie kochać przyjaciół, którzy przynoszą takie pyszności? Kawa nie jest weganką (ale jest na najlepszej drodze do wegetarianizmu, za co trzymam kciuki ;)), a jednak pomyślała o mnie. Do tego dostałam od jej Mamy słoiczek najlepszego dżemu z pomarańczy jaki w życiu jadłam :D Po prostu pełnia szczęścia!

U mnie znajdziecie zdjęcia z tej wizyty, ale po przepis musicie się pofatygować do Kawy (zapewne pojawi się w ciągu kilku najbliższych dni na jej blogu). Sam widok jest mocno zachęcający :)

W ten oto sposób moja dieta na jeden dzień została odwołana ;)

Ciasto było fenomenalne!

A oto Kawa we własnej osobie. Na tym zdjęciu wygląda jak chuda wersja Nigelli Lawson ;)

Ja zrobiłam swoją ekspresową pizzę i smakowała nawet kilku typowym mięsożercom, którzy nas tego dnia odwiedzili :D

A teraz idę spać :( Jestem okropnie słaba. Niech już będzie wiosna, może słońce lepiej wpłynie na stan mojego zdrowia!